Von Zeit zu Zeit Welpen von kontrolliertem Züchter

Oorsprong van de Aussie

Australian Terrier www.von-den.grauen anfurten.nl

De precieze oorsprong van de Australische Terrier is onduidelijk, maar het is zeker dat Engelse kolonisten hun kleine ruwharige terriers mee brachten naar dit ruige land, waarin alleen de sterksten en moedigsten onder de barre omstandigheden van het Australische Kontinent konden bestaan.

Zeer waarschijnlijk hebben de oude Schotse Terrier (niet te verwarren met de Scottish Terrier van vandaag), de inmiddels uitgestorven Black and Tan Terrier, de Skye en de Dandy Dinmond Terrier, later ook nog de Irish and de Cairn Terrier bijgedragen aan deze grappige cocktail. Na het infokken van de Yorkshire Terrier is door selectie op de vacht en hoogte de Australische Silky Terrier ontstaan.

In Australië was met lange tijd niet heel secuur met het zuiver vokken van de Australische Terrier. Zo heeft het ras tot 1940 nog vers bloed van de Cairn Terrier gekregen. Hier heeft hij tot vandaag nog profijt van.

Al in 1820 zijn er in de 'Midlands' van Tasmanië ruwharige terriers gefokt met de kleur blauw en bruin. In 1880 kwamen er meerdere rode Terriers naar Australië en hiermee kregen de Australische Terriers hun rode kleur.

De Australische Terrier was toen nog behoorlijk verschillen qua kleur en werd alleen gefokt op basis van hun functionaliteit. Met hun verbazingwekkende en betrouwbare charakter waarschuwden ze hun baasje al op grote afstand voor vreemden.

De Australische Terrier moest veel voor zichzelf zorgen door alles in en om het huis te vangen wat zij konden vinden. Zo werden zij waardevolle jagers van muizen, ratten en konijnen (en tot de dag op vandaag zijn ze meesters in het veroveren van extra maaltijden!)

De grote kraag van de Australische Terrier voorkwam dat hij gebeten werd als hij in de donkere en koele gangen van de mijnen werden gestuurd om slangen razendsnel te doden. Uit dank voor de vele hiermee geredde levens van de mijnwerkers hebben zij de Australiers hun kleine, dappere hondjes liefdevol naar zichzelf vernoemt, de Aussie!

Als hoeder van enormen schaapskuddes liepen de Aussies over de ruggen van de schapen heen, om snel aan de andere kant van de kudde te komen. Alleen honden met een enorme lichaamsbeheersing en sprongkracht kwamen hierbij niet om het leven. Het is dan ook begrijpelijk, dat deze honden erg waardevol en moeilijk te krijgen waren.

Pas in 1887 is de ras met de oprichting van de eerste "Australian Rough Coated Terrier Club" officieel erkend.

In 1892 kreeg hij zijn huidige naam als de >Australian Terrier<

Schrijver Alex Robinson noemt dit land "de tiende kring van de hel", terwijl natuuronderzoeker en tv-presentator Steve Backshall het "de thuisbasis van het dodelijke" noemt. De rest van ons kent het als Australië. Het prachtige, adembenemende Australië.
Het is ook de thuisbasis van dieren die een mens kunnen "doden" op het land, in de zee en op plekken daartussenin. Er leven zo'n 140 soorten landslangen en 32 soorten zeeslangen, en twaalf daarvan kunnen je doden. Sterker nog, de giftigste slang ter wereld, de Inland Taipan, leeft in het zuidwesten van Queensland. Een van de gevaarlijkste spinnen ter wereld, de Sydney-trechterspin (Atrax robustus), leeft in Australië. De agressieve en gevaarlijke zoutwaterkrokodil leeft in Australië. Het grootste vleesetende buideldier ter wereld, bekend om zijn maniakale tandenblootstelling, de Tasmaanse Duivel, leeft (zeg het met ons mee) in Australië.
Je snapt het wel. Het is geen plek voor watjes. Desalniettemin hadden de eerste Australiërs hulp nodig bij het bestrijden van knaagdieren rond ranches, goudmijnen en boerderijen. Kelpies, fantastische ranch- en herdershonden, waren niet opgewassen tegen die specifieke taak. Noodzaak leidde tot daden, en zo begonnen kolonisten kleinere honden te fokken en te verfijnen uit de kortbenige, ruwharige honden die met de schepen van de Eerste Vloot vanuit Groot-Brittannië het land waren binnengekomen. De honden die ze ontwikkelden waren klein en hoefden niet veel te eten, en ze konden hun eigen voedsel doden. Ze hadden noodzakelijkerwijs een ruwharige vacht om de bush te weerstaan, en hadden een grote kraag en schort om ze te beschermen tegen slangenbeten. Kleine voeten konden elk terrein aan.
Aanvankelijk werden deze honden Broken-Coated Terriers genoemd en werd er gezegd dat ze "meer moed per pond levend gewicht" hadden dan welke andere hond op aarde dan ook. Gezien het dodelijke ongedierte dat ze moesten bestrijden, wie zou daar iets tegenin kunnen brengen? Deze honden moesten wel de moed van hun pionierseigenaren hebben. De eerste Australische hondenshow die plaatsvond in Hobart, Tasmanië, werd georganiseerd door de nieuw opgerichte Society for the Improvement in the Breed of Dogs (die later de naam veranderde in 'Canine Society'). In de jaren 1880 werden er klassen gehouden voor "broken-coated terriërs van meer dan drie kilo of minder dan drie kilo, verder onderverdeeld in blauw, zandkleurig of een andere kleur dan blauw of zandkleurig" (een andere bron geeft echter aan dat de honden eerst werden tentoongesteld als de "broken-coated terriër met een zwartblauwe glans"). Op een show in Melbourne in 1864 deden 25 ruwharige terriërs (15 reuen en 10 teven) van meer dan drie kilo mee, evenals zeven exemplaren van minder dan drie kilo. Het ras werd in 1892 omgedoopt tot Australian Terrier, tweeënveertig jaar nadat het officieel erkend was. Pas in 1909 kreeg de Australian Terrier Club van de Victorian Poultry and Dog Society (de toenmalige AKC) de bevestiging dat de naam 'Australian Terrier' zou worden toegestaan.
Showhond of niet, de Aussie heeft zijn vaardigheden met ongedierte behouden. Hedendaagse eigenaren melden een 'spring-draai-en-spring-van-achteren'-tactiek bij het uitroeien van slangen, dodelijk of niet. In Australië zijn er meldingen van maar liefst 60.000 slangenbeten per jaar, waarvan de tijger- en bruine slangen de grootste verantwoordelijkheid dragen. Een goed onderzoeksproject zou zijn om te bepalen welke rassen de gebeten honden hebben, en hoeveel, indien van toepassing, Australische Terriers zijn.